Somewhere in Vietnam, dinsdag 13 maart 2003
Vanochtend om 07:10uur opgestaan wonderbaarlijk met gemak aangezien we gisteravond een klein onderonsje hebben gebouwd. We hadden 2 redenen. Mijn grootste gedeelte van de homepage LAOS had ik weer terug (dank je wel Antoine) en het was ons laatste avond in Vietnam. Op het moment van schrijven bedenk ik me ineens dat we eigenlijk altijd een feestje bouwen om de meest simpele redenen. Anyway. Onze bus vertrok om 07:45uur van de agency in Saigon om vervolgens per boot, roeiboot, boot, bus, ferry, bus, ferry en bus het noorden van Vietnam via de Mekong River in mij tot nu toe nog onbekende plaats in het noorden van Vietnam op de grens met Cambodia boven Saigon. We overnachten hier in een hotel om vervolgens morgen verder af te reizen naar Cambodia Phom Pehn. Het gedeelte wat via de roeiboot hebben gedaan was dwars door een stukje jungle van Vietnam spannend en interessant. De reis op zich was wel leuk we hadden een leuke verstaanbare gids alleen in de groep zaten 2 Scandinavische meisjes beiden van een meter of 2, blond, blond armen net zo dik als mijn benen die Milena absoluut niet mochten (als blikken konden doden?)Wat waarom weet ik niet?? Neither do Milena. Anyway. De hotel waarin we zaten was wel okay maar de AIRCO was absoluut te koud en we konden het niet uitzetten of at least zachter omdat dat ding 3 meter hoog in de muur gebouwd was. We hebben in de 'stad' van een foodstall 2 heerlijke goed gemarineerde kippen gekocht en van een ander foodstall 2 zoete maiskolfen en lekker opgepeuzeld op het midden van een plein. Vreemd? Maar de mensen/locals waren zeer geinteresseerd hoe we bourgondisch lekker zaten te kluiven. Nog net geen bussen met Vietnamezen die ons bekeken maar wel leuke verbaasde blikken. Funny funny funny. Anyway tomorrow is een Neie Dij en wij zijn (je geloof het of niet) dit keer vroeg naar bed gegaan.

Phnom Phen, zaterdag, 15 maart 2003
Vandaag zijn we op het gemakje wakker geworden en op gemakje ontbeten. De planning vandaag was 'the Killing Fields' en de Tuol Sleng museum en the 'Royal Palace&Silver Pagoda'. Allereerst wil ik beginnen dat we in een guesthouse zitten met fan voor 6Dollar p.n. De hoofdstad Phnom Pehn van Cambodia is een drukke stad met veel verkeer mensen en tempels. De visa die we in Vietnam geregeld hebben voor Cambodia kostte ons 24Dollar. Het is hier weer onwijs warm (net als in Saigon) en wij zijn dan ook na 2 dagen verwisseld van kamer met air-con voor 12Dollar. Aan onze guesthouse zit ook een travel-agencie verbonden die allerlei tours operaten naar Thailand, Vietnam, Cambodia etc.etc. Tot onze grote verbazing zagen we dat 'onze' agencie ook visum regelen voor Vietnam voor 45Dollar. (klaar in 1 dag). Deze arrogante spleetoog betaalde 60Euro in Nederland. (TIP TIP TIP voor andere backpackers ' Travelagency Capital House'. Anyway. Voor onze zelfgemaakte 'package tour' hebben we 2 motorbikes mannetjes gehuurd die ons de hele dag wilde rondrijden in en rondom Phnom Pehn voor 4Dollar p.p. We begonnen in Choeng Ke 'the Killing Fields' daar heb ik alleen maar 1 woord voor. AFSCHUWELIJK. De plaats op zich niet want uiteraard lagen er geen lichamen in de kuilen maar afschuwelijk wat er is gebeurd. Die Pol Pot was duidelijk geen lieverdje. Het was DE plaats waar alle lichamen naar toe zijn gebracht nadat ze eerst elders waren 'mishandeld'. In het midden van de Killing Fields staat een onwijs hoge glazen gebouw vol met schedels. Gerangschikt op geslacht en geschatte leeftijd. Rondom de kuilen waar dusn iet zo lang geleden (tussen 1975 en 1979) de verminkte lichamen lagen. Ook zag je stukjes kleding liggen en tanden rondom de kuilen.
We zijn daarna naar het Tuol Sleng museum gereden ik zat achterop een kamikaze piloot die zijn motorbike had wat opgevoerd JEZUS ik mag blij zijn dat m'n benen nog aan m'n lichaam zitten. Die gast rijdt rustig een vrachtwagen voorbij terwijl er niet of nauwelijks ruimte daarvoor is. In Vietnam (Saigon) was ik al 3 meter van de backseat van een motorbike afgeworpen nadat de goedheiligman in een bocht in z'n remmen kneep omdat hij tussen een pick-up truck en auto probeerde te 'balanceren'. Enerzijds m'n eigenschuld want je moet niet in 'amazone' positie zitten. Milena en haar 'motorbikechauffeur' schrokken zich eigen een hoedje want zij reden achter ons. Anyway. Bijna dejavu's hier in Phnom Phen. Aangekomen in Tuol Sleng museum zijn we wederom geschokt wat die Pol Pot met z'n Rode Khmer hebben uitgevroten. Museum is eigenlijk nix anders dan de 'torture rooms' van de Rode Khmer (Khmer Rouge). Kamers met ijzerenbedden waar de mensen op werden vastgebonden en mishandeld m.b.v. nare attributen zoals tepelklemmen met strook, scorpions, blikken met benzine etc.etc. Elke 'kamer' hing een foto met dode mensen die mishandeld waren. Het Tuol Sleng museum kent 4 gebouwen (A,B,C,D) en in het 2e gebouw hingen foto's van de mensen die waren mishandeld en voor dood achtergelaten. Want tegelijk doodmaken met een kogel deden ze niet want dat was een 'waste of bullet'. 1 schilderij was ik het meest geschokt je ziet een Rode Khmer 'soldaat' een baby afpakken van een vrouw hij werpt de baby in de lucht en in z'n andere hand heeft hij een geweer met een mes eraan vast waar de baby uiteindelijk op 'viel'. ECHT ECHT AFSCHUWELIJKE foto's heb ik gezien. Uiteindelijk zijn nog niet alle 'Rode Khmer' leden vervolgt voor deze daden,.....
Na ff een pauze genomen te hebben ergens in een restaurant zijn we naar de Royal Palace gereden waar veel veel veel veel tempels te zien zijn. Mooi en zekers noemenswaardig omdat te zien. Maar mijn humeur was min of meer gezakt tot een dieptepunt en had weinig zin meer en Milena gelukkig ook niet want die Pol Pot heeft zeker indruk op me gemaakt,......

Phnom Pehn zondag 16 maart 2003
Vandaag weer lekker uitgeslapen en de dag begonnen met een salade als ontbijtje. In de wijk waar wij zaten zit een groot overdekt markt (Orussey Markt)waar je van alles kunt kopen bedenk het maar of je kunt het wel kopen. Levende kippen, dode kippen, vers fruit, vcd-mp3-spelers, t-shirts, pruiken etc.etc.etc. Op het eind van de dag waren we klaar met shoppen en zijn we terug gegaan naar het restaurant waar we de dag altijd beginnen. Snel iets van garnalen gegeten en 2 potten bier en daarna gaan slapen tot 20:00uur. Alweer gedoucht en weer de straat op gegaan om te gaan eten. Heerlijke sate's en fruitshakes. Enige minpunt is wanneer je buiten eet dat er veel bedelende kindertjes en moeders met babies in hun armen aan je tafeltje komen voor geld!!! Meestal als je 1 kind geld geeft dat ineens 5 kinderen om je heen staat. Dan proberen ze het bij mij en daarna bij Milena. Af en toe geef ik ze een sate of stuk brood wat ze dan ook allemaal aannemen. Deze avond hebben we ook een busticket gekocht van Phnom Pehn naar Siem Riep want we gaan naar de tempels der tempels van de wereld. Angkor Wat. De busticket kostte ons 4Dollar p.p. Owjah gisteravond hebben we onze moeders (alweer) gebeld (voorbeeldige dochters eh??) De mijne vertrekt naar China 17 maart 2003 en Milena's moeder wist niet waar Cambodia lig maar alles ging bien, obrigado!!!!

Siem Riep, dinsdag 18 maart 2003.
Vandaag was het 'tempelday'. Cambodia bezit momenteel 1 van de 7 wereldwonderen en dat is de Angkor Wat tempel. Een huge tempel wat ik eigenlijk met geen pen kan beschrijven. Anyway. We hebben die dag stuk of 6 tempels gezien alhoewel ik sommige tempels meer ruines vind dan tempel. Maar het gebied is zoooooooo groot dat je lang niet alle tempels op 1 dag kan zien!! Je kan daarom een 3-dagen pas kopen of een weekpas! Nou Mel en ik waren na die 6 tempels zeker UITGETEMPELD 3x36 fotorolletjes volgeschoten (foto's komen (veel) later) 4 liter water achterover gedrukt en een heuse Cambodiaanse politiepenning gekocht van een Cambodiaanse pliesie waren we die dag alweer meer dan zat. De dagpas kost trouwens 20Dollar en we werden van tempel naar tempel gebracht door 2 gasten met motorbike van onze guesthouse voor 5Dollar p.p. Diezelfde avond hebben we besloten om de volgende dag te vetrekken naar Thailand, Bangkok. Voor 11Dollar een busreis van +/- 8 uur via Poipet in Cambodia. De avond hebben we leuk afgesloten en weer met veel veel tranen want 1maal in Bangkok gaan we 'uitmekaar'!

Thailand, Bangkok, woensdag 19 maart 2003
Heavy busreis achter de rug met alle Douaneformaliteiten van dien op de grens van Cambodia en Thailand. Eindelijk in Bangkok aangekomen rond een uur of 17:00uur hebben we snel een guesthouse gevonden snel gedoucht snel geld gewisseld en snel een Internetcafee opgezocht want ik had inmiddels bijna 3 dagen nix van me laten horen! Zijn we daarna teruggegaan naar de guesthouse en hebben we de avond 'gepast' afgesloten,.......

Thailand, Bangkok, donderdag 20 maart 2003 12:42uur.
Vanochtend om 08:00uur Mel uitgezwaaid want zij gaat haar laatste 7 dagen op een eilandje (Koh Samet) doorbrengen en afsluiten. We hadden mekaar beloofd niet te huilen want we hadden nix anders gedaan de laatste 3 dagen. Ik vertrek vanavond met de bus naar Kuala Lumpur (Maleisie) om 18:00uur een reis van 30uur! Ik merk dat m'n reislust snel afneemt omdat ik veel al moe begin te geraken. Ik slaap gemiddeld 10 tot 12 uur op een dag waarvan het grootste gedeelte uiteraard 's nachts gebeurd en klein gedeelte in een transportmiddel waar we ons op dat moment bevinden (bus/boot/trein). Het is erg vermoeiend om je elke keer te moeten verplaatsen want de afstanden zijn hier groot en de wegen (vooral in Cambodia) zijn vreselijk!!! Je zit niet in een bus maar je zweeft in de bus!
Ik ben dus nu waar ik 1,5 maand geleden ben begonnen, alleen, in Bangkok en ga nu weer alleen verder vanuit Bangkok. Mel en ik hebben beiden besloten om de laatste dagen 'alleen' door te brengen want beiden hebben we niet de behoefte aan 'nieuw' gezelschap. (opbokken, optiefuh, iedereen gevoel!!!)
Een ode aan onze vriendschap,..............
Anyway ik moet me zien te vermaken tussen 12:00uur en 18:00uur (kep net uitgecheckt uit de guesthouse) en uiteraard laat ik me goed verwennen d.m.v. een Thaise massage!! Tevens beloof ik bij deze alle email te beantwoorden!! Tot zover Cambodia en Milena,...........

Mel,
Silencio dentro de mim
Nao posso epressar
Silencio dentro de mim
E o mundo gira gira
Chega mais perto
Me abraca bem forte
Porque ha silencio dentro de mim
Nao posso explicar e o mundo gira gira,....
Mo amore voce

Suus-An Rijborz, Thailand, Bangkok, 20 maart 2003.